Krysk: Kościół św. Floriana

Kościół jest orientowany, jednonawowy, halowy. Murowany z cegły w układzie mieszanym z przewagą wedyjskiego i gotyckiego układu muru, z wykorzystaniem cegły zendrówki tworzącej wzór rombowy, eratycznego granitu i kamieni żarnowych w podmurówce oraz kół młyńskich od południowej strony.

Nawa kościoła jest czteroprzęsłowa, prezbiterium trochę węższe, dwuprzęsłowe, zamknięte prosto. Od północy przylega do niego dawna zakrystia na planie prostokąta, na osi nawy dobudowana jest nowa zakrystia, zamknięte trójbocznie. Wnętrze kościoła otynkowane zostało na kremowo i biało oraz polichromowane na stropach, ścianach bocznych i ścianie łuku tęczowego. Nawę i prezbiterium przykrywa stop, obecnie tynkowany i polichromowany. W dawnej zakrystii sklepienie krzyżowo-żebrowo, ośmiopolowe, z żebrami spiętymi gładkim zwornikiem, który spływa na ostrosłupowe wsporniki. Tęcza zamknięta jest również ostrym łukiem. W nawie ostrołukowa arkada została w pierwotnej zachodniej ścianie kościoła. Wszystkie okna kościoła zamknięte są delikatnym ostrym łukiem. Wszystkie okna od strony zewnętrznej kościoła mają wnęki pomalowane na biało, co kontrastuje z czerwoną cegłą elewacji. Dach nad nawą i prezbiterium jest dwuspadowy, kryty blachą, nad starą zakrystią – pulpitowy a nad nową zakrystią – trzyspadowy. Na kalenicy umieszczono blaszaną wieżyczkę na sygnaturkę.

We wnętrzu kościoła uwagę zwracają bladożółte ściany z nielicznymi malowidłami. Do 2002 roku w kościele znajdowała się polichromia z 1967 roku autorstwa Henryka Domurata z Poznania. W dekoracji dominowały elementy groteski i plecionki z nielicznymi przedstawieniami figuralnymi. W namalowanych ramach o formach czworoliścia i prostokąta zakończonego łukiem, namalowano na stropach przedstawienia figuralne; m.in. w prezbiterium – Modlitwa w Ogrójcu, w nawie – Chrystus pracujący z Józefem i Marią. Na ścianach bocznych nawy i prezbiterium sceny z życia Chrystusa. Na ścianie oddzielającej prezbiterium od nawy w pachach arkady znajdują się dwa anioły z atrybutami Chrystusa i Marii, z których jeden trzyma berło i jabłko a drugi koronę.

Ołtarz główny, ołtarze boczne, ambonę i chrzcielnicę wykonano w 2 połowie XIX wieku. Neobarokowy ołtarz główny jest architektoniczny, dwukondygnacyjny i trójosiowy. Polichromowany na biało z elementami złocenia w partiach dekoracyjnych i ram obrazów. W aediculi w prostokątnej płycinie zamkniętej niepełnym łukiem widać obraz św. Floriana. W polu głównym znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Matki Boskiej Śnieżnej, w sukience z blachy srebrnej, datowany na koniec XVII wieku. Na zasuwie tego obrazu umieszczono malowany olejno na płótnie obraz św. Józefa z Dzieciątkiem, w prawym dolnym rogu sygnowany: Franciszek Mielnicki 1872.

Ołtarze boczne ustawione są ukośnie do ścian bocznych i ściany wschodniej nawy, symetrycznie względem arkady oddzielającej nawę od prezbiterium. Różnią się tylko dekoracją ornamentalną. Nad obrazem oraz w zwieńczeniu ołtarza południowego wtórnie użyte zostały elementy rzeźbiarskie w stylu regencji z 2 połowy XVIII wieku. W północnym ołtarzu umieszczono olejny obraz Anna nauczająca Marię natomiast w ołtarzu południowym św. Stanisława Kostkę. Obydwa obrazy są w lewym dolnym rogu sygnowane: AP 1911.

Neogotycka ambona w kościele została umieszczona po lewej stronie, przy arkadzie oddzielającej prezbiterium od nawy. Jest typu balkonowego, ma korpus ośmioboczny z dekorowanymi płycinami zwieńczonymi maswerkami. Chrzcielnica o takich samych formach neogotyckich jak ambona. O ośmiokątnej czaszy podzielonej na płyciny z dekoracją maswerkową oraz ażurową pokrywą przypominającą w formie baldachim ambony. Są to elementy należące do najmłodszego wyposażenia świątyni. Znajdują się w Krysku od przebudowy w 1907 roku.

Interesującym elementem wystroju kościoła są wmontowane w ścianę północną epitafia upamiętniające niektórych mieszkańców Kryska. Pierwszą z nich jest niewielka tablica z „marmuru świętokrzyskiego” zwanego „Zygmuntówką”. Wyryto na niej napis: Tu leży dobra Żona, cnotliwa / Obywatelska Anna z Walickich / Małomieska / Kolatorka tegoż Kościoła / zmarła dnia 7 lipca 1817 R. / Wieku swego lat 48. W nowej zakrystii, wmurowana wysoko w ścianę wschodnią kościoła, jest druga interesująca płyta z wyrytym w formie wiersza tekstem: Rodziców moich zwłoki ten marmur zamyka Salomei z Nakwaskich i Macieja Sołtyka (…) niechaj każdy co dzień to widząc westchnie za nich do Boga przechodzień (…) Rodzicom moim najukochańszym te wdzięczności niewygasłe pamiątkę zostawię.

Na zewnątrz kościoła, od pn-wsch strony, stoi murowana z cegły dwukondygnacyjna dzwonnica z trzema dzwonami. Zawieszono je 24 maja 1968 roku. Podczas konsekracji dzwonów każdy z nich uzyskał oddzielne imię. Największy zyskał imię św. Floriana jako „dar ojców parafii”, następny św. Anny jako „dar matek parafii” oraz najmniejszy św. Stanisława Kostki, jako „dar młodzieży parafii”.


Niedziela: 8:00 (Szczytno) 10:00, 12:00
Dni Powszednie: poniedziałek – wtorek 7:30, środa – piątek 17:00, sobota 18:00

Ads Blocker Image Powered by Code Help Pro

Wyłącz adblocka!

Wykryliśmy, że używasz rozszerzeń do blokowania reklam. Utrzymujemy się wyłącznie z reklam. Wesprzyj nas, wyłączając je.