Łomna: Kościół św.Mikołaja Biskupa

Miejscowość Łomna leży niedaleko drogi prowadzącej z Warszawy przez Zakroczym w kierunku Gdańska. Jak Kampinos od zachodu, tak Łomna zamyka teren puszczy od strony wschodniej. Nazywana niegdyś Łomnami lub Łomnami Wielkimi należy do najstarszych miejscowości na Mazowszu. Wymieniana jest już w bulli papieskiej Hadriana IV z roku 1155. Nadano ją wtedy Kanonikom Regularnym z Czerwińska. Pozostała w ich rękach do końca XVIII-go wieku.

W roku 1845 Łomnę dzierżawi syn Stanisława Aleksander, a od roku 1900 Władysław Trębicki. Potem majątek przechodzi w ręce rodziny Jaroszewiczów.

Niewiele zachowało się do dziś z tamtych czasów. Do najcenniejszych obiektów, ufundowanych przez rodzinę Trębickich, należy kościół parafialny pod wezwaniem Św. Mikołaja Biskupa, wzniesiony w II-ej połowie XIX-go stulecia.

Pierwszą świątynię Kanonicy Regularni zbudowali jeszcze w XIII-go wieku. Udokumentowana wzmianka o kościele pochodzi z 1254 roku. Parafię erygowano w roku 1435 staraniem Opata Andrzeja. Kolejny kościół oddano w 1667 roku. Obiekt był, jak poprzedni, budowlą drewnianą. Inicjatorem przedsięwzięcia był wtedy proboszcz ks. Jakub Mitkiewicz. Nie zachował się wizerunek żadnej z tamtych świątyń.

Dzisiejszy kościół zbudowano w latach 1870 – 1872 według projektu niezwykle cenionego włoskiego architekta Henryka Marconiego. Wielkie zasługi w staraniach o nową świątynię miał ówczesny Proboszcz Ks. Józef Sobolewski. Pracami kierował Konstanty Waroczewski, budowniczy warszawskiego powiatu.

Budowla nosi cechy stylu późno klasycystycznego. Jest murowana z cegły, otynkowana, na planie prostokąta, z półokrągłym prezbiterium. Na zewnątrz dekorowana pilastrami, profilowanymi gzymsami. Fasada ma dekorację płycinową z dwoma pilastrami i trójkątnym szczytem. Wejście główne poprzedzono kilkustopniowymi schodami. Nad wejściem znajduje się trójkątny przyczółek i okrągłe okienko (oculus). Boczne wejście udekorowane jest tak samo. Kościół posiada dwie boczne kaplice. Nakryty jest dwuspadowym dachem z sygnaturką.

We wnętrzu: wydzielone półkoliste prezbiterium, dwie zakrystie z kruchtą oraz dwie kaplice boczne, otwarte ku nawie arkadami wspartymi na pilastrach. Ołtarz główny – murowany, z parą pilastrów i trójkątnym szczytem, autorstwa Aleksandra Sikorskiego, w swej najstarszej części, pochodzi z 1874 roku.

Na szczególną uwagę zasługują znajdujące się w świątyni obrazy, bowiem – choć już nie starczyło fundatorom środków na oryginały – mieli tę ambicję, by zamówić kopie dzieł wybitnych twórców. W ołtarzu głównym widzimy obraz pędzla Ignacego Stelmaskiego przedstawiający powszechnie znany, rafaelowski temat Przemienienia Pańskiego. W lewym bocznym ołtarzu znajdujemy obraz Matki Boskiej Różańcowej ze Św. Dominikiem i Św. Katarzyną ze Sieny. W prawym ołtarzu obraz przedstawia patrona parafii i świątyni – Św. Mikołaja biskupa. Są jeszcze dwie inne kopie, interesująco wybrane przez fundatorów. Jedną z nich jest stara kopia obrazu znajdującego się w rzymskim Kapitolu, namalowanego w 1623 roku przez sławnego włoskiego malarza Guercina; przedstawia ona pogrzeb i powitanie w niebie Św. Petroneli. Druga jest kopią obrazu pędzla Domenichino z 1614 roku, przedstawiającego Komunię Św. Hieronima. Oryginałem szczyci się watykańska pinakoteka. W zakrystii kapłańskiej znajduje się obraz Św. Kazimierza Królewicza z drugiej połowy XVII-go wieku. Jest on stylistyczną zapowiedzią szlacheckich portretów trumiennych, mających się wkrótce masowo pojawiać wszędzie, także i na Mazowszu.

W świątyni znajdziemy też dębową chrzcielnicę z 1917 roku, autorstwa A. Janickiego.

Kościół poważnie uszkodzony w czasie I wojny światowej został poddany gruntownej restauracji w latach 1928 – 1929. Druga wojna światowa nie przyniosła świątyni poważniejszego zniszczenia. Kolejny remont przeprowadzono w roku 1946.

Msze Święte:
Niedziela: 7:30 9:00 11:00 12:30 18:00
Dni Powszednie: 18:00

Ads Blocker Image Powered by Code Help Pro

Wyłącz adblocka!

Wykryliśmy, że używasz rozszerzeń do blokowania reklam. Utrzymujemy się wyłącznie z reklam. Wesprzyj nas, wyłączając je.