Rozpoczynamy nowy cykl materiałów. W każdą niedzielę prezentować będziemy jeden z mazowieckich kościołów. Dziś jest to Klasztor Braci Mniejszych Kapucynów i kościół św. Wawrzyńca w Zakroczymiu.
W XV w. poza murami miejskimi Zakroczymia wznosił się drewniany kościółek p.w. św. Wawrzyńca. Obraz Męczeństwo św. Wawrzyńca, który znajduje się w ołtarzu głównym jest autorstwa Szymona Czechowicza. Na jego miejscu prawdopodobnie w XVII w. zbudowano murowaną świątynię, przy której od 1680 r. bernardyni zaczęli wnosić klasztor. Fundacja ta nie doszła do skutku. W 1757 zaproponowano to miejsce kapucynom.
W międzyczasie klasztor był hospicjum. Kościół i klasztor zostały zniszczone podczas wojen napoleońskich oraz w czasie oblężenia Modlina w Powstaniu Listopadowym. W refektarzu zakonnym obradował na ostatnim posiedzeniu 11-20 września 1831 Sejm i Senat Rządu Narodowego Powstania Listopadowego, ustanawiając wówczas order Zakroczymska Gwiazda Wytrwałości nadawany za zasługi w powstaniu.
Po Powstaniu Styczniowym klasztor został uznany przez władze carskie za tzw. klasztor etatowy i początkowo nie uległ kasacie. Przywieziono do niego zakonników ze skasowanego klasztoru w Warszawie, m.in. Prokopa Leszczyńskiego i Honorata Koźmińskiego. Zakonnicy przybyli ze stolicy uczynili z kościoła klasztornego prężną placówkę duszpasterską. W 1871 r. działalność braci została przerwana przez władze carskie i ograniczona do sprawowania mszy św. i spowiadania.
Bł. Honorat Koźmiński spędził w Zakroczymiu 28 lat (1864 – 1892), w tym czasie oddając się posłudze konfesjonału dał początek ukrytemu życiu zakonnemu.
Klasztor został skasowany przez władze carskie 8 czerwca 1892 r. kościół częściowo był nieczynny. W klasztorze umieszczono składy wojskowe, później szkołę. Powrót kapucynów do Zakroczymia nastąpił 31 lipca 1932 r.
Klasztor został zniszczony we wrześniu 1939 r. podczas nalotów na Warszawę i Modlin, a następnie podczas tłumienia Powstania Warszawskiego w sierpniu 1944 r. Przy kościele działa chór „Gregorianie”, który powstał z inicjatywy o. Benignusa.
W 1968 r. również z inicjatywy o. Benignusa Sosonowskiego przy klasztorze powstał OAT, początkowo Dom Rekolekcyjny Duszpasterstwa Trzeźwości, przewidziany jako zaplecze dla misjonarzy głoszących nauki trzecioświatowe w parafiach oraz jako miejsce religijne formacji animatorów trzeźwościowych. Aktualnie w OAT odbywają się spotkania i rekolekcje organizowane przez grupy samopomocy.
Msze św. w kościele:
Dni powszednie: 7.00 oraz 17.30
Niedziela: 7.00, 8.30, 10.00, 17.30.
Codziennie o 17.00 jest odmawiany różaniec przed Najświętszym Sakramentem.
