Pierwsze wzmianki o Kampinosie pochodzą z 1377 roku, kiedy to miejscowość ta nosiła nazwę Białe Miasto. Początki kościoła w Kampinosie są bliżej nieznane. Prawdopodobnie założyli go królowie polscy, którzy byli jego kolatorami. Za początek parafii należy więc uznać rok 1377. Kilka lat później wydzielono z niej parafie Zawady i Pawłowice.
Po wydzieleniu parafii Górki w 1975 roku pozostawało tylko 10 wiosek, w tym 6 prawie wysiedlonych. Obecny kościół p.w. Wniebowzięcia N.M.P w stylu polskiego baroku w latach 1773-1782 z sosny w czasie poręby starodrzewu. Budowę rozpoczęto z inicjatywy ks. Forszeta, a ukończono staraniem ks. J. Żegockiego. Konsekracji kościoła dokonał ks. Bp Antoni Pobóg Malinowski 15.07.1791 roku. Wystrój świątyni jest dziełem ks. S. Smoleńskiego [1865-1871]. Podmurowano kościół w 1929 roku. Oszalowanie zewnętrzne wykonano w roku 1935. W 1935 pokryto kościół blachą miedzianą. Dzwonnicę parafialną wzniesiono przed I wojną światową.
W czasie II wojny światowej okupanci niemieccy skonfiskowali dzwony. Nowy dzwon sprowadzono w 1945 roku, a dwa kolejne w 1969. Nową dzwonnicę wybudowano w roku 1988.
Z lasami puszczy i samej parafii Kampinos związanych jest wiele wydarzeń historycznych. Wiele tu mogił żołnierskich i cmentarzy wojennych. Puszcza Kampinoska związana była z walkami w czasie Insurekcji Kościuszkowskiej w 1794 roku. We wsi Kampinos 29 września 1794 roku odbył się zjazd obywateli ziemi sochaczewskiej, na którym podpisano akt przystąpienia tutejszej ludności do Insurekcji. Skrajem puszczy przez miejscowość Narty wiódł także szlak Napoleona, który prowadził swoje wojska na Rosję w 1812 roku. W puszczy znaleźli również schronienie uczestnicy Powstania Styczniowego w 1863 roku. 14 kwietnia 1863 roku w puszczy rozegrała się decydująca bitwa. 30 powstańców wraz ze swoim dowódcą Walerym Remiszewskim poległo w walce a rannych powieszono.
W kampinoskim kościele przechowywano ornaty uszyte z powstańczych płaszczy. Przed kościołem znajduje się figurka Matki Bożej z dzieciątkiem, z 1865 roku, ufundowana przez parafian jako wotum wdzięczności dla bohaterów Powstania Styczniowego. Na cmentarzu parafialnym znajduje się wspólna mogiła powstańców z 1863 roku. II wojna światowa. Żołnierze armii Poznań, Pomorze wycofują się po dramatycznej walce nad Bzurą we wrześniu 1939 roku, udając się w kierunku stolicy. Znalazły schronienie w puszczy przed niemieckimi nalotami. W latach 1942-1944 na terenie puszczy działały oddziały partyzanckie AK. Na terenie puszczy ukształtowało się ugrupowanie sił Armii Krajowej Kampinos które brało udział w wielu potyczkach z hitlerowcami. W czasie Powstania Warszawskiego w 1944 roku, 3.5 tysiąca żołnierzy AK grupy Kampinos wspomagało stolicę, walcząc w okolicach Dworca Gdańskiego i na lotnisku bielańskim. Oddziały partyzanckie siały zamęt na tyłach wojsk hitlerowskich. Wobec przewagi wroga, dowództwo Kampinos postanowiło wycofać się w kierunku Gór Świętokrzyskich. Podczas ewakuacji pod Jaktorowem partyzanci ponieśli dotkliwą porażkę i zostali rozbici. Świadkiem tych wydarzeń był Kampinos wraz ze swoim kościołem parafialnym.
Msze Święte
Niedziela:
8:00, 10:00 12:00
Dni Powszednie:
8:00 (poza środą) 17:00 w środę
