Parafia Borzęcin należy do najstarszych na Mazowszu. Powstała między rokiem 1166 a 1254. Pierwszy kościół w Borzęcinie był pod wezwaniem św. Zygmunta. Relikwie tego świętego męczennika sprowadzono do Polski w 1166 r.
Kościół w Borzęcinie był zawsze drewniany. Przedostatni kościół wybudował w 1662 r. Stanisław Święcicki, opat czerwiński i biskup żmudzki, dziedzic Święcic i Pogroszewa. Na miejscu dawnego stoi obecnie drewniany krzyż. Wokół tego kościoła był cmentarz grzebalny. Obecnie obok krzyża idzie nowa szosa do Palmir.W roku 1935 przy poszerzaniu szosy natrafiono na duże ilości kości ludzkich a także urny starosłowiańskie i pogańskie popielnice, co potwierdza dawne zamieszkania tych okolic.
W roku 1852 pożar zniszczył doszczętnie cały kościół. Wincenty i Tekla Rapaccy właściciele majątku Borzęcin i Ożarów pobudowali i wyposażyli całkowicie obecny kościół, który został poświęcony w 1855 r. Jako wyraz wdzięczności parafia obchodziła odpusty na św. Wincentego (5 IV) św. Teklę (23 IX), a obecnie św. Stanisława (8 V) i św. Teklę (23 IX).
W roku 1877 po śmierci księdza Jana Mieszkowskiego, nowym proboszczem został ksiądz Karol Pyszyński, który duszpasterzył lat 25. W 1890 r. pobudował murowaną plebanię.
W roku 1904 ks. dr Wacław Kietliński rozpoczął pracę w parafii od wystawienia obok kościoła figury Matki Boskiej. Słynął jako wielki kaznodzieja. Odnowił wspaniale kościół Plansza na suficie zachowała się do tego czasu. Pobudował wszystkie budynki gospodarcze. Młodzież mogła robić zabawę jedynie za pozwoleniem ks. proboszcza. W przeciwnym razie zjawiał się z laską i zabawa się kończyła.
Od roku 1925 do 1930 proboszczem Borzęcina był ks. prałat Jan Niemira. Pobudował organistówkę z materiału przygotowanego przez ks. Kietlińskiego.
W 1930 r. na proboszcza przychodzi prefekt szkół warszawskich ks. Wacław Osiecki słabego zdrowia. Za jego staraniem ogrodzono cmentarz grzebalny siatką drucianą i nagromadzono wiele ton wapna na odnowienie kościoła. Zmarł 26 maja 1944 roku.
Kolejnym proboszczem został ksiądz Stanisław Brejnak. Objął parafię w lipcu 1944 r. a w sierpniu musiał uciekać z parafii przed zemstą Niemców za wypad Akowców z Puszczy Kampinoskiej na Borzęcin. Niemcy 8 sierpnia 1944 roku rozstrzelali 39 osób w Borzęcinie. Kościół w czasie działań wojennych Powstania Warszawskiego był bardzo zniszczony, obity kulami. Wyleciały wszystkie okna. Do właściwego porządku doprowadził go ksiądz Stanisław Brejnak, ogradzając od ulicy posesję parafialną siatką.
We wrześniu 1953 roku ks. Stanisław Brejnak przeszedł do parafii Leszno k/Błonia, a jego miejsce zajął ksiądz Wacław Palasik.
W ostatnich latach kościół parafialny zyskał bardzo wiele. Wykonano dużą ilość robót inwestycyjnych oraz remontowo-modernizacyjnych. Do ważniejszych robót w tym zakresie należy zaliczyć: elektryfikacja kościoła oraz budynków mieszkalnych i gospodarczych. Następnie wstawiono podwójne okna w kościele i na plebanii oraz przeprowadzono gruntowną rekonstrukcję plebanii, organistówki i wszystkich budynków gospodarczych. Na Milenium wykonano również wiele prac tak wewnętrznych jak i na zewnątrz kościoła. Odnowiono prezbiterium i wielki ołtarz (malowidła i złocenia wykonała p. Olga Bajkowska), wmontowano w prezbiterium dwa witraże. Odwodniono kościół głębokim rowem. Poza tym przybyły w tym czasie trzy nowe chorągwie, baldachim oraz większa liczba aparatów i bielizny kościelnej. Na frontonie kościoła wstawiono dużą figurę Pana Jezusa (fundacja Antoniego Soduła). Kościół zradiofonizowano oraz założono centralne ogrzewanie kościoła i plebanii.
Msze Święte:
Niedziela: 8:30, 10:00 (dla dzieci), 11:30, 16:00
Dni powszednie: 17:30
