Ostrów Mazowiecka: Kościół pw. Wniebowzięcia NMP

Parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny została erygowana w 1421 r. przez Bi­skupa płockiego Jakuba z Korzkwi. W historii parafii istniało kilka kościołów drewnianych, z których ko­ściół zbudowany w 1801r. służył wiernym aż do roku 1895, kiedy to staraniem ks. J. Bilińskiego- proboszcza parafii Dąbrowa w dekana­cie mławskim, został tam przewieziony i znajduje się do dnia dzisiejszego.

W miejscu poprzedniego drewnianego kościoła, który został przewieziony do parafii Dąbrowa, został usypany kurhan. W nim złożono szczątki zmarłych wiernych, pochowanych na cmentarzu przykościelnym. Na kurhanie – w miejscu głównego ołtarza, w 1894r ustawiono kamienny krzyż z napisem: „TU OD R 1801 DO 1894 STAŁ W OŁTARZ”

Obecna świątynia jest czwartym kościołem w Ostrowi Mazowieckiej. Kościół jest murowany, w stylu neogotyckim, pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Zbudowany został w latach 1885-1893, wg projektu Feliksa Nowickiego i Bronisława Szmidta, budowniczym zaś był Władysław Colonna-Czosnowski. 15.08.1885r. – dziekan, proboszcz ostrowskiej parafii Ks. Adam Pruss-Jarnutowski poświęcił kamień węgielny pod budowę świątyni, natomiast konsekracji dokonał Biskup płocki Michał Nowodworski w dniu 7 października 1894 roku.

Kamienie na fundament przywieziono m.in. z pogańskiego cmentarzyska „Żale”. By zmniejszyć koszty inwestycji specjalnie wybudowano cegielnię. Świątynia ma wymiary: długość 50 m., szerokość 20 m., wysokość do sklepienia 15 m. i wieże wysokie na 40 m. W sierpniu 1944r bp Tadeusz Paweł Zakrzewski (proboszcz parafii) uratował kościół od zniszczenia przez Niemców.

W głównym ołtarzu znajduje się płaskorzeźba wykonana w drewnie przez Wincentego Bogaczyka w roku 1896, przedstawiająca Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Artysta uzyskał za nią nagrodę w konkursie warszawskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych „Zachęta”. Po bokach ołtarza stoją rzeźby: po lewej św. Stanisława Biskupa i Męczennika, po prawej św. Wojciecha – patronów Polski, a w zwieńczeniu znajduje się płaskorzeźba Oblicze Pana Jezusa.

W bocznej kaplicy znajduje się obraz namalowany na desce z przełomu XVI i XVII w. przedstawiający Matkę Bożą a Dzieciątkiem, w sukienkach i koronach sprzed dwustu lat. (Jest to jeden z najstarszych zabytków w naszym kościele.) Obok – rzeźby archaniołów: po lewej Michała i po prawej Gabriela.

W bocznej nawie, po stronie zakrystii, umieszczono w ołtarzu obraz św. Mikołaja-biskupa, pochodzący z początku XIX w., obok ustawiono drewniane figury: po lewej św. Antoniego Padewskiego i po prawej stronie św. Walentego.

Organy wybudował w latach 1899- 1901 Andrzej Blumberg z Warszawy. Styl: prospekt neogotycki, wiatrownice stożkowe, stół gry- wolnostojący, grający siedzi przodem do prezbiterium. Skala manuałów: C-g, skala pedału: C-d. Instrument miał pierwotnie 18 głosów i prawdopodobnie trakturę mechaniczną. W roku 1936 instrument został rozbudowany do 24 głosów przez Wacława Biernackiego z Warszawy. Ostatni remont, staraniem ks. dziekana Jana Okuły, przeprowadzili: Kamil Jankowski i Michał Porębski z Białegostoku, od lutego do sierpnia 2012r. Dobudowali oni wówczas dwa głosy językowe: Trompet 8′ i Puzon 16′.

Wnętrze kościoła było kilkakrotnie odnawiane. W roku 1998 poza malowaniem ścian, dodatkowo wykonano ozdobne ornamenty oraz wizerunki świętych Kościoła. Ściany prezbiterium zdobią wizerunki czterech ewangelistów: Mateusza, Marka, Łukasza i Jana.

W nawie głównej, po lewej stronie zwieńczeń kolumn, znajdują się postacie świętych (od ołtarza): św. Andrzeja Boboli, św. Kazimierza Królewicza, św. Maksymiliana Kolbe, bł. Michała Kozala, św. Adama Chmielowskiego, a po stronie prawej: św. Jadwigi Śląskiej, św. Jadwigi Królowej, św. Księżnej Kingi, św. Urszuli Ledóchowskiej i bł. Karoliny Kózkównej.

Nabożeństwa:
Niedziela: 7:00, 9:00, 11:00, 12:30, 16:00, 18:00
Dni Powszednie: 6:30, 7:00, 18:00

Ads Blocker Image Powered by Code Help Pro

Wyłącz adblocka!

Wykryliśmy, że używasz rozszerzeń do blokowania reklam. Utrzymujemy się wyłącznie z reklam. Wesprzyj nas, wyłączając je.